potok, wiersz , czyta autor

Potok
Płyną potoki łez ukraińską ziemią .
Padliną obżarty , zwierz w bunkrze skryty.
Polecenia , rozkazy wydaje – brać i zabić .
Płaczące naręczami miłości niosące.
Policzki opuchłe , szlochem wzdęte , mamusi .
Potwór złotem z ludzkiej krwi oblepiony , zły .
Podstępem napadł lud pokój miłujący , Nasz.
Pyszni się bogiem , mianowany mafią złą .
Piękna Ukraina w dal sięga , wzrokiem w Boga .
Patrzy spokojnie , ufna w miłość jedyną .
Powagą chwili w zieleni i turkusie otulona .
Powiekami strząsa łzy słone , goryczy czara .
Pan Nasz jedyny w płacz tkliwy wsłuchany .
Przybył tu młody żołnierz na śmierć wystawiony .
Pyta oczami - za co mam ginąć ?! Za bogów złych ?!
Pobiegł , rozkazem mafii wydany , w oczy śmierci …
Piękna Ukraina strząsa wzrokiem Dusze ulatujące.
Prosto do Boga nicią splątane , Dusze swoich dzieci.
Pomna dziejów sprawiedliwości , dumna z dzieci .
Potężni mężowie odpowiedź należną wyznaczą .
Pieniędzmi bunkier wysłany w bruździe odbytu łeb.
Poczujesz na wieki swąd palonych ciał w schronie .
Przygotowany już , czeka na ciało bez Duszy .
Poetyczna Dusza każdemu na znak przymierza dana.
Pan najwyższy to sprawił i Duszę oderwał mafii .
Pan jest Bogiem najwyższym , dzieci kochającym .
Pan się ujął za mamusiami darem boskim obdarzających.
Pan to każdą łzę do swojego serca wlewa , miłością zwie.
Przez okrutną napaść Rosji na Ukrainę na wieki pomną .
Na rozkaz zapisał Ryszard w Bogatyni 27 02 2022 roku .
W tle FRYDERYK CHOPIN, Preludium e-moll Op.28 nr 4